ธรรมเทสนา ชุด โอวาทหลังปาติโมกข์
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

๖๘. ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่อื่น
วันที่ ๒๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๒

ต่อไปนี้พากันตั้งใจฟังธรรมเทศนาเรื่อง “ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่อื่น” ไม่ได้มีที่อื่น ไม่ได้เกิดที่อื่น เกิดในอายตนะทั้งหกทั้งภายนอกและภายใน กระทบกันนี่แหละ เกิดที่ตัวของเรานี่ กิเลสก็เกิดที่ตัวของเรา มันจะตัดกิเลสได้ ก็เพราะปัญญาพิจารณารู้แจ้งเห็นจริง แล้วมันละถอนได้ นั่นแหละมันหมดกิเลส

อันถ้ายังมีกระทบกระเทือน ยังเกิดกิเลสในที่นี้แล้ว อย่าไปหวังเลยว่าเป็นผู้ไม่ยึดได้ ยังเท่าเก่านั่นแหละ การเที่ยวเร่ร่อนไปในที่ต่างๆเข้าใจว่ากิเลสมันจะหมด อันนั้นกิเลสมันยิ่งมากขึ้นกว่าเก่า ได้ยินข่าวว่าที่นั่นดี ที่นี่ดีก็อยากไป แต่ตัวของเราไม่เห็นตัวของเรา อันนั้นมันยิ่งสะสมกิเลสขึ้นมาอีก ไม่ได้ไปเพื่อละเพื่อถอน ไม่ได้ไปเพื่ออบรม

การปฏิบัติมันต้องอบรมเต็มที่ มันจึงจะได้เห็นความดีของเรา ต้องอดทน อดทนถึงที่สุดโน่น ต้องอด อดกลั้น เห็นโทษของความที่เราเป็นอยู่ เราเป็นผู้เห็นโทษในตัวของเรา อย่าไปเห็นโทษคนอื่น เข้าใจว่าเขาไม่มีศรัทธา ไม่พิจารณาในตัวของเรา เราอยากแต่จะได้ อยากแต่จะกิน อยากแต่จะรุ่มจะรวย ไม่คิดถึงโทษของตน ไม่คิดถึงสภาพของตน การทำความเพียรภาวนาของเรามันพอเพียงหรือไม่? ที่จะรับไทยทานของเขา สมควรแล้วหรือยัง? ผมได้ยินเขาพูดนั่น โอ๊ย! น่าสงสาร ทุกวันเดี๋ยวนี้มังคุดกิโลกรัมละ ๓๐ บาท มะม่วงลูกละ ๖๐ บาท โธ่! โธ่! มันกินเงินกินทองแท้ๆ

เราพอเพียงแล้วหรือยังที่จะรับไทยทานของเขา ที่จะฉันของเขาได้แล้วหรือ? เราฉันเข้าไปเพียงชั่วครู่ชั่วคราววันหนึ่งนิดเดียว เพียงแต่รสชาติเอร็ดอร่อยรสหวานๆ เปรี้ยวๆ ติดลิ้นนิดเดียวเท่านั้นแหละ อันที่เขาศรัทธานั่น โธ่! โธ่! เขาทำบุญทำทานเขาจะหาเงินได้มาซื้อมะม่วงแต่ละลูกนั่น ไม่ใช่ของน้อยๆ แต่เรานั่นเพียงแต่ฉันเฉยๆ สักแต่ว่ากินเฉยๆ แม้แต่ปอกเขายังปอกให้เรากินเสียอีก ไม่ใช่เราปอกเอง นั่นแหละควรคิดถึงของพวกนี้

การทำความเพียรภาวนา เพื่อทดแทนเพื่อบุญกุศลของเขา เขาหวังบุญกุศลเท่านั้นแหละ เราจึงควรทำความเพียรภาวนา ทำให้มันคุ้มค่าของเงินของเขา ที่เราทำทุกวันนี้เราทำอันนี้เพื่อประโยชน์อะไร? ทานทุกวันนี้เราได้อะไร? มันพอคุ้มค่าของเขาแล้วหรือยัง? ในวันหนึ่งๆมันคุ้มค่าของเขาแล้วหรือยัง? ตอนนี้ควรคิดมากๆที เดียว เราบวชมาแล้ว มันดีแสนดี สนุกสุขสบายแล้วเลยลืมตัว ไม่ตั้งใจภาวนา

จิตมันสงบได้ไหม? จิตมันเป็นสมาธิได้ไหม? ที่ทำความเพียรภาวนาแต่ละครั้งแต่ละทีนั่น ครั้นมันไม่ได้ มันก็ไม่คุ้มค่านั่นแหละ ให้เห็นโทษของตนอย่างนี้ อย่าไปเห็นโทษของคนอื่น ว่าเขาไม่มีศรัทธา เขาไม่เลื่อมใส ไม่จริงหรอกของอันนั้น เขามีศรัทธาเพียงพออยู่ แต่ตัวเรานี่ไม่มีคุณค่า ไม่มีคุณวิเศษที่จะตอบแทนของเขา

“ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่อื่น” ไม่ได้มีที่อื่น ไม่ได้เกิดที่อื่น เกิดในอายตนะทั้งหกทั้งภายนอกและภายใน กระทบกันนี่แหละ เกิดที่ตัวของเรานี่

[จบ โอวาทหลังปาติโมกข์ 68. ธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่อื่น]